Σεβαστοί Πατέρες
Αξιότιμε Δήμαρχε Αμπελοκήπων –Μενεμένης κ. Λάζαρε Κυρίζογλου
Αξιότιμοι κύριοι Αντιδήμαρχοι,
Αξιότιμα μέλη του Δημοτικού και Κοινοτικού Συμβουλίου Αμπελοκήπων –Μενεμένης
Αξιότιμοι κύριοι εκπρόσωποι των πολιτικών κομμάτων και των δημοτικών παρατάξεων,
Κυρίες και κύριοι, εκπρόσωποι των αρχών και φορέων που παρίστασθε
Αξιοσέβαστοι εκπαιδευτικοί
Αγαπητοί μαθητές
Κυρίες και κύριοι ,
Είναι πάντα δύσκολο να δώσει κανείς με λόγια εκείνο που νιώθει στην καρδιά του, κι είναι χίλιες φορές πιο δύσκολο, όταν αυτό που νιώθει είναι τόσο μεγάλο και τόσο δυνατό, που τα λόγια δεν το χωρούν.
Ο Πανηγυρικός λόγος για ένα λαμπρό γεγονός πρέπει να εκφράζει το πανηγύρι των ψυχών, αλλιώς είναι κούφιος λόγος, υποκριτική τέχνη προσβολής της μνήμης των ηρώων.
Η 28η Οκτωβρίου 1940 σηματοδοτεί μια σημαντική στιγμή στην ελληνική ιστορία. Κάθε χρόνο, γιορτάζουμε αυτή την ξεχωριστή ημέρα ως παράδειγμα της ελληνικής δύναμης και γενναιότητας.
Γιορτάζουμε σήμερα την 82η επέτειο από την είσοδο της Ελλάδας στον β’ παγκόσμιο πόλεμο, η οποία προσέθεσε μια κορυφαία στιγμή στην ελληνική ιστορία. Ο τότε Έλληνας πρωθυπουργός, Ιωάννης Μεταξάς ξεκαθάρισε στο Μουσολίνι ότι οι Δυνάμεις του Άξονα δεν ήταν ευπρόσδεκτες στην Ελλάδα. Ο Μουσολίνι με τη σειρά του απέστειλε τελεσίγραφο στο Μεταξά, δηλώνοντας ότι οι δυνάμεις επρόκειτο να εισέλθουν και να καταλάβουν αρκετές περιοχές στην Ελλάδα. Ο Μεταξάς απάντησε με ένα μεγαλοπρεπές «ΟΧΙ» – η Ελλάδα προτιμούσε να πάει στον πόλεμο παρά να υποδουλωθεί.
Τι κι αν οι εχθροί ήταν πολλαπλάσιοι και είχαν περισσότερα και καλύτερα όπλα;
Οι Έλληνες νίκησαν αποδεικνύοντας ότι η ιστορία δεν υπακούει στην κοινή λογική και δε γράφεται με αριθμούς αλλά με τη μεγαλοσύνη της ψυχής και της καρδιάς το πύρωμα.
Μοιραία η ανάμνησή μας μάς οδηγεί στα ηρωικά βουνά της Πίνδου για τον αγώνα υπέρ της ελευθερίας. Ο ελληνικός λαός με την κήρυξη του πολέμου ξεχύθηκε στους δρόμους διαδηλώνοντας το μίσος του για τους φασίστες και για τον αγώνα μέχρις εσχάτων. Αψηφώντας τους Ιταλικούς αεροπορικούς βομβαρδισμούς πλημμύρισε τους δρόμους τραγουδώντας και δίνοντας τη δική του απάντηση, το δικό του ΟΧΙ. Με απίστευτες δυσκολίες για όσους δεν τις έζησαν, και με τις γυναίκες της Πίνδου να γράφουν τη δική τους χρυσή σελίδα, ματαιώθηκε ο περίπατος που πίστευαν ότι θα κάνουν οι εχθροί, μεταβλήθηκε σε άτακτη υποχώρηση, και ο πόλεμος μεταφέρθηκε στην Αλβανία. Οι Ιταλοί στρατιώτες, συνειδητοποιώντας την καταστροφή στην οποία οδηγούσε την Ιταλία ο Μουσολίνι, δεν πολεμούσαν πια, αλλά παραδίνονταν. Χιλιάδες οι αιχμάλωτοι, ενώ η θριαμβευτική πορεία του στρατού μας συνεχιζόταν αδιάκοπα. Κορυτσά, Άγιοι Σαράντα, Αργυρόκαστρο, οι πόλεις και τα χωριά έπεφταν διαδοχικά, η Ελλάδα σημείωνε τεράστια νίκη, αφήνοντας έκπληκτο όλο τον κόσμο.
Σε αυτή τη δύσκολη ώρα για τις δυνάμεις του Άξονα, ο Χίτλερ επενέβη για να σώσει την κατάσταση. Εισέβαλε στα Βαλκάνια τον Απρίλη του 1941, κατόρθωσε να παρακάμψει τις αμυντικές μας γραμμές και μπήκε στη Θεσσαλονίκη. Το μέτωπο της Αλβανίας κατέρρευσε και άρχισε η τραγική οπισθοχώρηση. Η τελευταία μάχη δόθηκε στην Κρήτη, όπου οι Κρήτες άοπλοι έδωσαν τον υπέρ πάντων αγώνα.
Έτσι η χώρα μας βρέθηκε υπό Κατοχή. Όμως ο αγώνας για την εθνική αναγέννηση συνεχίστηκε. Η Εθνική Αντίσταση κινητοποίησε τον λαό, τον οργάνωσε, του ξανάδωσε την πίστη στη νίκη και αγωνίστηκε ηρωικά και με συνέπεια κατά των κατακτητών κατά τη διάρκεια όλης της Κατοχής της περιόδου ’41-’44. Έτσι, μπορούμε να πούμε, ότι ο πόλεμος του ’40 δεν κράτησε μόνο 6 μήνες, αλλά 4 ολόκληρα χρόνια.
Το ιστορικό ΟΧΙ της ελληνικής κυβέρνησης στο τελεσίγραφο του Μουσολίνι έφερε την Ελλάδα στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος της παγκόσμιας κοινής γνώμης. Συγχαρητήρια μηνύματα έφθαναν από τους ηγέτες όλου του κόσμου για συμπαράσταση, ενώ ο Τύπος παρομοίαζε την αντίσταση των Ελλήνων ,με εκείνη κατά των Περσών 2500 χρόνια πριν, μιλώντας για νέο Μαραθώνα. Η φράση του Τσώρτσιλ “οι ήρωες πολεμούν ως Έλληνες” πέρασε στην ιστορία και μας γέμισε περηφάνια. Η Ελλάδα ήταν εξάλλου η μόνη χώρα που αναγκάστηκε να αντιμετωπίσει τους στρατούς 4 κρατών ταυτόχρονα : Αλβανίας, Ιταλίας, Γερμανίας και Βουλγαρίας, ενώ η διάρκεια σε αντίσταση κράτησε 219 ημέρες όταν στη Νορβηγία κράτησε 60, στη Γαλλία 40 , στην Πολωνία 30, στη Δανία 0.
Η επέτειος του «ΟΧΙ» μας δίνει την ευκαιρία να ξαναζωντανέψουμε στη συλλογική μνήμη και εθνική ταυτότητα τις γενιές γυναικών, ανδρών και παιδιών, που έχοντας παραμερίσει τη διχόνοια και τον διχασμό, δημιούργησαν ένα καλύτερο μέλλον για εμάς τους νεότερους, γεμίζοντας της σελίδες της ιστορίας μας με ηρωισμό, αυταπάρνηση, αυτοθυσία και ανδρεία.
Το «OXI» είναι το μέγιστο κατόρθωμα της ενότητας και αποφασιστικότητας των Ελλήνων. Είναι σταθμός με βαθύ νόημα, γιατί θα συμβολίζει αιώνια την πάλη του δικαίου με το άδικο, τον αγώνα για την αρετή και τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Σήμερα τιμούμε τους ήρωές μας και τους ευχαριστούμε για τη γενναία και θαρραλέα στάση που επέδειξαν εκείνη την ιστορική ημέρα τον Οκτώβριο του 1940. Τόσο ως Έλληνες, αλλά και ως πολίτες ενός ελεύθερου και δημοκρατικού κόσμου, οφείλουμε ένα τεράστιο χρέος τιμής στους προγόνους μας.
Κλείνοντας ας θυμηθούμε λίγους στίχους, πάντα επίκαιρους του μεγάλου μας ποιητή Τάσου Λειβαδίτη:
| «Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος δεν θα πάψεις ούτε στιγμή να αγωνίζεσαι για την ειρήνη και για το δίκιο. Θα βγεις στους δρόμους, θα φωνάξεις, τα χείλη σου θα ματώσουν από τις φωνές μα δε θα κάνεις ούτε βήμα πίσω. Είναι σκληρές οι μέρες που ζούμε! Μια στιγμή αν ξεχαστείς εκατομμύρια ανθρώπινα όνειρα θα γίνουν στάχτες από τις φωτιές! Δεν έχεις καιρό για τον εαυτό σου αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος. Θα πρέπει να μπορείς να θυσιάζεσαι!!!» ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΕΛΛΑΔΑ!ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΕΛΛΗΝΕΣ!! |